Ανέκαθεν, οι άνθρωποι είχαν την ανάγκη της επικοινωνίας ως όντα άκρως κοινωνικά.
Πως όμως, οι άνθρωποι επιλέγουν αυτούς που θα έχουν κοντά τους, είτε πρόκειται για τους ερωτικούς συντρόφους τους, είτε για τον φιλικό τους κύκλο;
Αυτή η ασυναίσθητη επιλογή που κάνουν οι άνθρωποι, όσον αφορά στους στενούς ανθρώπους του περιβάλλοντος τους, μπορούμε να την ονομάσουμε έλξη ή χημεία.
Τι είναι όμως αυτή η έλξη, πως δημιουργείται και από τι ορίζεται;
Είναι μία διαδικασία χωρίς επίγνωση, που συναντάται σε μία μερίδα των ανθρώπων, που επιλέγουν κατ’ επανάληψη τον ίδιο τύπο ανθρώπων. Έλκονται από άτομα, τα οποία είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμα. Δεν εκφράζουν ενδιαφέρον, φροντίδα, κατανόηση και δεν επικοινωνούν τα συναισθήματα τους. Στην ουσία δεν μπορούν να νοιαστούν ουσιαστικά για τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους.
Αυτή η ακούσια επιλογή των ανθρώπων να έχουν στο πλάι τους στερητικούς και συναισθηματικά μη διαθέσιμους συντρόφους ή φίλους, κάποια στιγμή γίνεται εκούσια επιλογή. Πιο συγκεκριμένα, συμβαίνει, όταν συνειδητοποιήσουν, ότι τα άτομα που έχουν δίπλα τους, δεν τους καλύπτουν τις ανάγκες και παραμένουν σε αυτή τη σχέση με την ψευδή δικαιολογία προς τον ίδιο τους τον εαυτό, ότι θα τους αλλάξουν προς το επιθυμητό, με το πέρασμα του χρόνου.
Ακόμα, μία συχνή παγίδα είναι να προσφέρουν όλο και περισσότερο από τον εαυτό τους σε αυτά τα άτομα, με μεγάλες δόσεις αγάπης και φροντίδας, με την πίστη και την ελπίδα, πως θα το εκτιμήσουν και τελικά θα κερδίσουν το ενδιαφέρον και την αγάπη τους.Συνήθως όμως, το αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται σε μία συνεχή ματαίωση.
Οι άνθρωποι νιώθουν ένα ακαθόριστο αίσθημα κενού μέσα τους, μία απέραντη μοναξιά, δίχως και οι ίδιοι να μπορούν να το περιγράψουν. Πολλές φορές, υποπίπτουν σε διάφορες καταχρήσεις για να καλύψουν την μελαγχολία τους, το αίσθημα ανίας και ανικανοποίητου από τη ζωή τους. Πολλά είναι τα παραδείγματα ανθρώπων με κατάχρηση αλκοόλ, τυχερών παιχνιδιών, υπερβολικών και ανούσιων αγορών, υπερφαγίας και internet.
Συχνά, οι άνθρωποι που συνηθίζουν τη μοναξιά, δυσκολεύονται να έχουν αυτοέλεγχο στον τρόπο που συμπεριφέρονται.
Παρ’ όλα αυτά, νιώθουν μια ακαταμάχητη γοητεία και τους φαντάζει δύσκολο να αποσυνδεθούν από τα άτομα που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμα για αυτούς. Αυτή η μερίδα ανθρώπων λοιπόν, προσπαθεί να επαληθεύσει κάτι συγκεκριμένο, που πιστεύουν για τον ίδιο τους τον εαυτό αλλά και για τους άλλους, ότι δεν είναι άξια αγάπης και σημασίας από τους πιο δικούς τους ανθρώπους.
Το «αγαπάω, αλλά δύσκολα αγαπιέμαι» είναι ένα μαθημένο μοτίβο για αυτούς.
Γεγονός, που ξεκίνησε από την παιδική τους ηλικία και επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα. Συνήθως, μάχονται να αναστρέψουν αυτή την κατάσταση, αλλά ταυτόχρονα, μέσα από τις επιλογές τους είναι σαν να επαληθεύουν το ήδη δεδομένο στη ζωή τους. Το αποτέλεσμα είναι οι άνθρωποι να νιώθουν μόνοι τους με τόσους ανθρώπους γύρω τους.
Η αλλαγή θα έρθει, μόνο όταν συνειδητοποιήσουν, πως βρίσκονται σε μία πλάνη. Η βελτίωση θα γίνει όταν με βοήθεια ή χωρίς, μάθουν να επιλέγουν με διαφορετικά κριτήρια τους ανθρώπους που θα έχουν κοντά τους. Εν τέλει, ευχαρίστηση, θα νιώσουν όταν πιστέψουν, πως είναι άξιοι αγάπης και αντιληφθούν πως χρειάζονται να παίρνουν και όχι μόνο να δίνουν.